8 منطقه باشکوه در ایران+ تصاویر

اگر می خواهید برفراز ابرها راه بروید جواهردشت مقصد شماست.  
                              

ییلاق سوباتان به جرات یکی از زیباترین نقاط طبیعت ایران است که به دلیل سختی دسترسی برای عموم کمتر شناخته شده است ولی دربین ماجراجویان ایرانگردی به زیبایی بی وصف شهره است. سوباتان در ارتفاعات تالش قرار دارد ولی عموما گردشگران از ضلع جنوب غربی ارتفاعات و از دریاچه نئور راهپیمایی به سمت این دهکده بی نظیر را آغاز می کنند. بهترین زمان برای سفر به سوباتان خرداد ماه است که گل های تازه شکفته و عطرآگین زیبایی بهشتی این منطقه را بی مثال می کنند.

 

 

 

2) باداب سورت

چشمه‌های باداب سورت در کنار کوه دماوند و سرو ابرکوه جزو سه اثر طبیعی ملی ایران است. چشمه های باداب سورت بعد از پامو کاله در ترکیه دومین چشمه آب شور جهان با ساختار جالب مطبق و رنگین است. چشمه‌های باداب سورت در بخش چهاردانگه ساری در مازندران قرار دارد. رسوب مواد معدنی طی سال‌ها در شیب کوهپایه صدها طبقه حوضچهٔ بسیار زیبا به رنگ‌های نارنجی، زرد و قرمز ایجاد کرده ‌است.

 

 

 

 

3) جواهردشت

اگر می خواهید برفراز ابرها راه بروید جواهردشت مقصد شماست. منطقه ییلاقی جواهردشت با موقعیت خاص در جوار قله سماموس، نزدیکی به کلاچای و همجواری به دریای خزر مناظر بسیار زیبایی از بازی کوه، ابر و جنگل را به نمایش می گذارد. هوای پاک، مناظر بکر و پیاده روی در کوهپایه های زیبای سماموس از هدایای ییلاق جواهر دشت به مسافرانش است. 

 

 

 

4) چابهار

چابهار، تنها بندر اقیانوسی ایران، در منتها الیه جنوب شرقی ایران و در مجاورت اقیانوس هند قرار دارد. چابهار یا چهار بهار در تمام فصول سال هوای معتدلی دارد. از زیبایی های چابهار می توان به جنگل حرا، سواحل سنگی، انجیر معابد وکوههای مریخی نام برد.
 

 

 

5) اورامان

اورامان، ماسوله کردستان و مهد زرتشت از جمله نقاط ایران است که هر گردشگر بایست در لیست مقاصد سفر خود قرار دهد. اورامان نام ناحیه کوهستانی در مرز ایران و عراق در استان کردستان است. دره های زیبا با رودخانه های پرآب و مناظر بدیع بهمراه معماری جالب طبقاتی روستاهای اورامان از دیدنی های جالب این منطقه است. زبان کهن اورامانی همان زبان اوستاست. اگر به اورامان سفر کردید حتما نان محلی خاص این منطقه را امتحان کنید و بازدید از مریوان و دریاچه زریوار را فراموش نکنید.

 

 

 

 

6) کویر لوت و کلوت ها

لوت به معنی برهنه و تهی است و سطح وسیعی از کویر لوت فاقد پوشش گیاهی است و ماسه های روان سراسر آن را پوشانده است. تنوع و بزرگی بعضی از عوارض آن در دنیا منحصر به فرد است و بلندترین هرم های شنی و عمیق ترین حفره های شنی دنیا در کویر لوت قرار دارد. گرمترین نقطه روی کره زمین نیز در کویر لوت قرار دارد.

 

در کویر لوت عوارض طبیعی به نام کلوت ناشی از فرسایش کوه ها و تپه های رسی و رسوبی توسط باد ایجاد شده است که اشکال خیالی و مافوق زمینی به خود گرفته اند. زیباترین کلوت ها در منطقه شهداد کرمان قرار دارند که شهر خیالی کلوت نیز نامیده می شوند. این پدیده محسور کننده منحصر به ایران است و توسط مجله نشنال جئوگرافی بعنوان چهارمین منطقه دیدنی روی کره زمین نام برده شده است.
 

 

 

 

7) قشم

جزیره قشم واقع بر تنگه هرمز، بزرگترین جزیره دنیاست که یک کشور نیست. قشم بجرات دیدنی ترین جزیره خلیج فارس است که طبیعتی پیچیده و شگفت انگیز دارد. غار نمک، دره ستارگان، جنگل حرا، انجیر معابد، سدهای دوره ساسانیان و سواحل زیبا از دیدنی های مختص این جزیره است که هر کدام در نوع خود در دنیا کم نظیر است.

 

  

 

 

8) مرنجاب و دریاچه نمک

کویر مرنجاب واقع در جوار شهر آران و بیدگل از زیباترین نقاط کویریست که بدلیل سهولت دسترسی از تهران بیشتر برای پایتخت نشینان شناخته شده است. کویر مرنجاب در جوار کویر مرکزی، ریگ جن و دریاچه نمک قراردارد و در مسیر جاده ابریشم قرار داشته است. از زیبایی های این منطقه می توان به دریاچه نمک، جزیره سرگردان و قلعه مرنجاب نام برد.
 

 

عجایب چهارگانه ایران که برای خوشگذرانی مناسب نیستند

یک پژوهشگر حوزه‌ی گردشگری گفت: در ایران، مناطق عجیبی برای گردشگری وجود دارد که علاقه‌مندان می‌توانند به آن‌ها سفر و صحت مطالبی را که درباره‌شان مطرح می‌شود، بررسی کنند.

به گزارش خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، هدف همه‌ی گردشگران از سفر، فقط تماشای مناظر دیدنی و خوش‌گذرانی نیست، بلکه برخی هم هستند که برای برطرف کردن احساس کنجکاوی، کسب دانش و ... سفر و مقصد خود را انتخاب می‌کنند. مونا زیدی مناطقی را در ایران معرفی کرد که افراد کنجکاو می‌توانند برای کشف آن‌ها سفر کنند.

باغی که از درختانش سنگ آویزان است!

این پژوهشگر حوزه‌ی گردشگری باغی را معرفی کرد که با بقیه‌ی باغ‌ها متفاوت است. او درباره‌ی این باغ توضیح داد: در 40 کیلومتری جنوب شرقی سیرجان، باغی قرار دارد که به آن «باغ سنگی درویش‌خان» می‌گویند. این باغ از 40 سال پیش که زمین زراعی شخصی به نام‌ «درویش‌خان» دستخوش اصلاحات ارضی شد، حالت طبیعی خود را از دست داد، چون درویش‌خان به نشانه‌ی اعتراض و در واقع به‌خاطر رنجی که از این اتفاق کشیده بود، درخت‌های باغش را که دیگر خشک شده بودند، در جای دیگری کاشت و سنگ‌هایی را از کوه‌های اطراف جمع کرد و به‌عنوان میوه‌ی درختانش از آن‌ها آویزان کرد. این کار باعث شد که مردم، پیرمرد را مجنون بدانند و کر و لال بودن پیرمرد نیز بر این شایعه‌ها افزود و باعث شد که کنجکاوی و اشتیاق گردشگران برای کشف این ماجرا برانگیخته شود.

او با بیان این‌که مشابه این باغ در کشور مکزیک نیز وجود دارد، افزود: باغی به نام «جزیره‌ی عروسک‌ها» در مکزیک وجود دارد که توسط مردی به نام «دون ژولیان سانتانا» ساخته شده‌ است. سانتانا مرد گوشه‌نشینی است که دنیا و خانوده‌اش را ترک کرد و 50 سال از عمرش را صرف ساختن یک باغ وحشتناک کرد. او بعضی از عروسک‌های کهنه را از زباله‌دانی‌های شهر جمع می‌کرد و بعضی دیگر را از راه مبادله‌ی میوه‌های باغ با عروسک به‌دست می‌آورد و بعد آن‌ها را از درخت‌ها آویزان می‌کرد. بازدیدکنندگان هم از دیدن عروسک‌های آویزان از درخت‌ها وحشت می‌کردند.

جنگلی که از آن صدای جیغ به گوش می‌رسد

زیدی درباره‌ی جنگلی که از آن صدای جیغ به گوش می‌رسد نیز گفت: در جنوب شهر مشهد، یک جنگل کنار روستایی قرار دارد. مدتی است که هنگام شب در این منطقه، صدایی عجیب و وحشت‌آور از میان درختان آن به گوش می‌رسد که سابقه نداشته است. مردم محلی می‌گویند که به‌محض تاریک شدن هوا، صدایی شبیه صوت یا جیغ از میان درختان این منطقه به گوش می‌رسد. این منطقه‌ در جاده‌ای که از جنوب مشهد به سمت کوه‌های بینالود و مشخصا روستای دیدنی مغان و غار آن منتهی می‌شود، واقع شده است و به نام کوه‌های خلج شهرت دارد.

او ادامه داد: برخی ساکنان منطقه، این صداهای وحشت‌آور را از ملخ‌هایی می‌دانند که به این منطقه هجوم آورده‌اند و شب‌ها به درختان پناه می‌برند، برخی دیگر نیز عواملی ناشناخته را از جمله آب‌وهوا، دلیل به‌وجود آمدن این صداها می‌داننند. این منطقه در دره‌ای واقع‌ شده که رودخانه‌ای از آن می‌گذرد. این رودخانه هر سال در یک فصل خشک می‌شد، ولی از سال 1390، یعنی درست از سالی که این صداها از جنگل شنیده می‌شود، همچنان آب در آن جریان دارد و همین امر باعث جلب توجه مردم و به تبع آن، ترس آن‌ها از این پدیده‌ی شگفت‌انگیز شده است. وحشتی که می‌تواند گردشگران کنجکاو را به‌ سوی خود جلب کند.

آیا ایران «مثلث برمودا» دارد؟

زیدی با اعتقاد به این‌که «ریگ جن» شگفت‌انگیزترین، اسرارآمیزترین و ترسناک‌ترین منطقه در ایران است، توضیح داد: این منطقه‌ی کویری که پر از تپه‌های ماسه‌یی است، در جنوب سمنان قرار دارد. این منطقه در شرق دریاچه‌ی نمک، شمال چوپانان و انارک و غرب جندق، یعنی در کویر مرکزی ایران واقع است و به‌دلیل وسعت زیاد و نداشتن چشمه یا چاه آب، در گذشته‌های دور، کاروان‌ها از آنجا عبو نمی‌کردند و فقط در سال‌های اخیر، گروه‌هایی از محققان و سیاحان به این منطقه رفته‌اند.

او اظهار کرد: «ریگ جن» با وسعتی حدود 3800 کیلومترمربع در حاشیه‌ی شمالی‌اش به کوه گوگردی و در حاشیه‌ی شرقی‌اش به جاده‌ی دامغان می‌رسد. بهترین مسیر دستیابی به آن، بخش شمال شرقی «پارک ملی کویر» است، جاده‌ی سنگ‌فرش ملک‌آباد که البته داخل مرز پارک است و زیر نظر سازمان حفاظت محیط‌ زیست اداره می‌شود. مسیر دیگر برای ورود به «ریگ جن» جندق است که در بخش شرقی پارک قرار دارد. چند سال پیش، علی پارسا - کویرشناس مقیم آمریکا - همراه میران‌زاده - رییس وقت پارک ملی کویر - با هواپیما بر فراز «ریگ جن» پرواز کردند تا ثابت کنند این منطقه شباهتی با «مثلث برمودا» ندارد.

وی درباره‌ی نگاه محلی‌ها به این منطقه، توضیح داد: محلی‌ها، چوپان‌ها و ساربان‌ها معتقدند که اگر کسی پایش به «ریگ جن» برسد، ناپدید و توسط ارواح و موجودات ماورایی به قلب «ریگ جن» فرستاده می‌شود! یکی از کاوشگران می‌گوید که حتی شترهای اهالی کویر هم وقتی به این منطقه می‌رسند، می‌ایستند و حرکت نمی کنند. «آلفونز گابریل» اتریشی و یک کاوشگر سوئدی قصد داشتند این منطقه را کشف کنند، اما هیچ‌کدام نتوانستند از این بخش کویر عبور کنند و «گابریل» فقط با عبور کردن از عرض منطقه، به‌ناچار به سمت یزد برگشت و این وظیفه به کاوشگران کنجکاو ایرانی محول شد. در نهایت، علی پارسا همراه با گروهش توانست از طول این کویر عبور کند.

او گفت: این منطقه، پوشش گیاهی و جانوری ندارد و تا کنون گزارشی درباره‌ی حیواناتی که احتمال دارد در اینجا زندگی کنند، ارائه نشده است. شن‌زارهای گسترده‌ی این منطقه و باتلاق‌های آن، هر انسانی را به وحشت می‌اندازد. اگر کسی بدون تجهیزات لازم به این منطقه سفر کند، گرفتار گل و لجن‌های بیابان می‌شود و به قولی، به کسانی می‌پیوندد که در این بیابان ناپدید شده‌اند!

وی افزود: تماشا و کاوش در این منطقه می‌تواند مورد علاقه‌ی گردشگرانی باشد که هدف‌شان از سفر، چیزی به‌جز تفریح است.

دیوارهایی که اجساد کودکان در آن‌ها دفن بود

زیدی اظهار کرد: هر ‌سال، گردشگران زیادی به تماشای بقایای ارگ بم می‌روند، ولی می‌توان فقط به‌خاطر ابهت و شکوه ارگ بم، از این قدیمی‌ترین سازه‌ی خشتی دنیا دیدن نکرد؛ چندی پیش، خبر کشف جسد چند کودک در دیوارهای بلند ارگ بم، توجه کارشناسان خارجی را جلب کرد و گروهی از باستان‌شناسان ژاپنی تصمیم گرفتند همراه با تیم گزارشگران، راهی ویرانه‌های ارگ بم شوند و به تحقیق درباره‌ی موضوع مطرح‌شده‌ بپردازند.

این پژوهشگر ادامه داد: ماجرا از این قرار بود که به‌طور رسمی، نخستین‌بار یک باستان‌شناس (نرگس احمدی) در گزارشی اجمالی، به کشف اسکلت نوزادهایی در ارگ بم اشاره کرد (گزارش‌ها و مقالات سالانه ی پروژه‌ی نجات‌بخشی میراث فرهنگی بم، س 1، ش 1، 1384). او از ماه‌های آغاز پس از زلزله، برای بررسی میزان تخریب به ارگ رفته بود. در آن روزها، رسانه‌ها با عناوینی مانند «گره معما در دست مومیایی‌ها»، «ابهام درخصوص کشف جسد در ارگ بم»، «کشف مومیایی کودکان در لابه‌لای حصارهای ارگ بم» و ... از این ماجرا صحبت کردند و خبرهایی، از سکوت مسوولان تا تکذیب خبر کشف اجساد تازه‌ی نوزادان، منتشر شد. برای پرس‌وجو درباره‌ی این ماجرا، علاقه‌مندان می‌توانند به دیدن ارگ بم بروند.

این پژوهشگر حوزه‌ی مردم‌شناسی در پایان، به خبرنگار ایسنا گفت: این مناطق، ترس را در بازدیدکنندگان برمی‌انگیزند. وجود چنین جاذبه‌هایی در کشورهای دیگر، ممکن است برای گردشگران علاقه‌مند به «گردشگری سیاه» جذاب باشد و برای دیدن آن‌ها هزینه صرف کنند. در ایران نیز علاقه‌مندان به حوزه‌ی «گردشگری سیاه» می‌توانند به این مناطق بروند.

صنعت گردشگری پل ارتباطی فرهنگ ها

مقوله سفر و گردش گذشته ای کهن در میان نسل بشر داشته و دارد اگرچه سفر همیشه همراه با شادی و تفریحی و تجارت بوده، اما ناخواسته ماموریتی سنگین را به انجام می رساند و همانند نسیمی ملایم بردنیای پرهیاهوی صنعتی امروز می وزد تا در جنب و جوش و هیجان های امروزی، آرامشی دوست داشتنی را به جوامع هدیه بدهد.

هرچند در گذشته های دور سفر امری مخاطره انگیز و پردردسر بوده اما بازهم علاقمندی به کسب تجربه و آشنایی با ملل مختلف در کنار تجارت باعث حرکت کاروان های بزرگی از یک سرزمین به سرزمین دیگر می شد که مسیر عبور و مرور این کاروان ها به سمت شرق و غرب کره خاکی جاده ابریشم را به وجود آورد. اصلی ترین وظیفه این جاده نقل و انتقال کالا بود ، حال آنکه ناخواسته فرهنگ ممالک و کشورها را نیز به یکدیگر منتقل می کرد و همین امر باعث شده امروزه هنوز هم بسیاری از تمدن های سر راه آن زنده باشند .

بنابراین امروزه که به لطف وجود فنآوری و تکنولوژی های مدرن از قبیل حمل و نقل هوایی، دریایی یا زمینی مسافرت یا گردشگری به سادگی روشن کردن کامپیوتر شخصی در منزل ماست می توانیم به اهمیت و جایگاه صنعت گردشگری در گسترش و پایداری فرهنگ ها بیشتر پی ببریم. این سادگی و سهولت در سفر باعث برخورد بیش از پیش فرهنگ و آداب و رسوم قومهای مختلف جهان شده است ، و می توان گفت این صنعت گردشگری و سفر همانند پلی بین فرهنگ اقوام مختلف در این کره خاکی ایفای نقش می کند.

بنابراین به جرأت در قرن حاضر و با توجه به رشد و گسترش صنعت گردشگری در سطح جهان، این صنعت ارتباط دهنده بین فرهنگ هاست. شاید در گذشته مردم دو کشور به دلیل سختی های سفر و عدم برخورد دو ملت از آداب و سنن یکدیگر زیاد اطلاع نداشتند اما امروزه در این دهکده جهانی، گردشگران به سادگی می توانند به واسطه رشد صنعت گردشگری در سطح جهان از آداب و رسوم کشورهای دورتر از کشورشان با خبر باشند.

با گسترش صنعت حمل و نقل و رشد چشمگیر گردشگری و یا حتی ظهور دنیای مجازی اهمیت آگاهی از فرهنگ های مختلف بیش از پیش نمود کرده و پرده از راز بزرگی برداشته شده که به واسطه این راز و اهمیت بیش از پیش آن در دنیای کنونی، برای روز جهانی گردشگری سال 2011 میلادی شعاری اینگونه تعیین شده: « گردشگری؛ ارتباط دهنده فرهنگ ها»

اگرچه در میان ما ایرانیان ضرب المثلی کهن و بسیار پرمعنی می گوید: بهترین زمان شناختن افراد همسفر شدن با آنهاست. این ضرب المثل بسیار کهن در ایران زمین نشانده اهمیت سفر و آشنایی با ملل و فرهنگ های مختلف بوده و براین امر تاکید دارد که برای رشد و ترقی فرهنگ جوامع متمدن امر ارتباط میان فرهنگ هایشان بسیار لازم و ضروری است.

حال اگر واقعا به پدیده دهکده جهانی پایبند باشیم باید هرچه بیشتر از فرهنگ دیگران آگاه شویم تا این دهکده جهانی بدون آشوب و دردسر به رشد خود ادامه دهد و به عقیده بسیاری از جامعه شناسان و اندیشمندان این مهم به صنعت گردشگری در دهکده جهانی واگذار شده . بنابراین هرچه این صنعت بسیار پردرامد توان فعالیت مناسب تری در جهان امروزی داشته باشد، باید یقین داشته باشیم که دهکده ای آرامتر و شاداب تر خواهیم داشت.

همگی براین امر واقفیم که حتی در یک مجتمع مسکونی فرهنگ ها و عقاید ساکنان آن با هم همسو نیست و شاید مسایل و مشکلاتی به دلیل همین تفاوت ها بوجود آید. اما با برگزاری جلسات و ارتباط بیشتر همسایگان این مشکلات به حداقل کاهش خواهد یافت، حالا اگر قصد داشتن دهکده ای جهانی اما ارام را داریم باید با برنامه ریزی و مدیریت دقیق امکان ارتباط هرچه بیشتر بین فرهنگ ها و ملل مختلف این دهکده را فراهم کنیم و برای رسیدن به این مهم باید هرچه بیشتر امکانات سفر بین این ملل را تسهیل و ساده تر کنیم تا خود به خود فرهنگ ها با یکدیگر آشنا بشوند.

بنابراین تنها به دلیل آگاهی از آداب و رسوم دیگر همسایگان خود محیطی آرام خواهیم داشت. اینجاست که نقش کلیدی سفر و گردشگری برایمان دوباره مشخص می شود و نتیجه ای بسیار مهم و پراهمیت را شاهد خواهیم بود که صرفا سفر به معنی خوشگذرانی و تفریح نیست بلکه آشنایی با فرهنگ ، آداب و رسوم دیگران نتیجه ای بسیار ارزشمند آن خواهد بود.

بسیاری از دست اندرکاران و فعالان عرصه گردشگری معتقدند علاوه بر رشد و گسترش اقتصاد کشورها در کنار ارتقای صنعت گردشگری فرهنگ آن کشور نیز دچار تغییراتی مثبتی خواهد شد.

این کارشناسان عنوان می کنند با کمی دقت در کشورهای توریست پذیر در می یابیم که بسیاری از مشکلات یا کاستی های فرهنگی آن کشور به مرور زمان و پس از گشودن مرزهای خود به روی گردشگران خارجی برطرف شده اگرچه این موضوع به معنی تهاجم فرهنگی نیست و یا اینکه کشور میزبان باید پذیرای هرگونه تغییری از گردشگران ورودی باشد و اصالت فرهنگ خود را از دست بدهد. بلکه اینگونه کشورها معمولا با توجه به فرهنگ خود و جذب نکات مثبت فرهنگ های ورودی آن را پالایش کرده و فرهنگی نوین و کامل را در جامعه بازتولید می کند.

به گفته طالب ریفاعی، دبیر کل سازمان جهانی گردشگری ، گردشری فرصتی را برای برجسته کردن نقش این صنعت در تجمیع فرهنگ های مختلف جهان در کنار یکدیگر و ارتقای فهم جهانی ملل و فرهنگ ها را ایجاد خواهد کرد. این مقام ارشد، در صنعت گردشگری معتقد است جابجایی میلیون ها گردشگر در کل جهان یا همان دهکده جهانی در یک دهه گذشته بین کشورها و تمدن های مختلف فرصتی مناسب برای گسترش احترام و تحمل فهم دوسویه بین فرهنگ ها را ایجاد کرده است.

طبق آمار منتشره در سال 2010 میلادی حدود یک میلیارد گردشگر در سراسر جهان سفر کرده اند. بنابراین می توان دریافت که این تعداد بار فرهنگ ها و تمدن های مختلف در این کره خاکی با یکدیگر برخورد داشته اند و این آشنایی باعث درک و فهم هرچه بیشتر وبهتر و سالمتر از یکدیگر شده است. به گفته جامعه شناسان و کارشناسان هرچه اینگونه برخوردها بین اقوام و ملل مختلف بیشتر باشد، ترویج اخلاق و فرهنگ بین افراد بسیار ساده تر خواهد بود و زیر بنایی برای احترام متقابل بین فرهنگ و ادیان مختلف ایجاد می شود که به حق باعث احترام به ارزشها و اعتقادات مختلف در جهان و به طور غیر مستقیم این امر حافظ تمدن و فرهنگ های باستانی تا ابد و انتقال آنها به نسل های آینده می شود.

بنابراین فرهنگ که بالاترین دارای هر ملت و قومی هست به واسطه گسترش صنعت گردشگری حفظ شده و در سطح عالی و کامل به دیگران شناسانده خواهد شد. به قول معروف این خرده فرهنگ ها در کشورهای مختلف، سطح گردشگری را در بین کشورها مشخص خواهد کرد. بسیاری از نظریه پردازان و جامعه شناسان جهان یکصدا معتقدند که این فرهنگ های متفاوت جهان هستند که علاقه بسیاری را برای سفر به کشورها برمی انگیزند به عنوان مثال مردمی خندان، لباس های رنگارنگ و شاداب و سرزندگی بسیاری از فرهنگ ها در جهان امروز باعث شده که صنعت گردشگری در منطقه ای بخصوص باعث رونقی چشمگیر داشته باشد.

بطور کلی با رشد صنعت گردشگری در کشورها تقابل بین فرهنگ های مختلف کمتر و کمتر خواهد شد و اصطکاک بین دو ملت به حداقل خواهد رسید. این در واقع مهمترین دستاورد صنعت گردشگری در جهان امروز بوده و برای هر کشور و تمدنی بسیار مفید است چون گردشگران ورودی به کشورهای مختلف هنگام بازدید و گشت و گذار از مکان های تاریخی و طبیعی در کشور میزبان خود ناخواسته فرصت دسترسی به نابترین اطلاعات فرهنگی آن را خواهند داشت. بنابراین با درک درست از عقاید، فرهنگی و سیاست آن ملت بهترین و سالمترین ارتباط را با ساکنان آن مرز و بوم برقرار خواهند کرد.

به همین دلیل این فرضیه که بیان می کند جوامع فقط با ارتقای فرهنگ خود سعی در گسترش صنعت گردشگری در جهان را دارند کاملا صحیح نیست بلکه رویارویی هنگام گسترش صنعت گردشگی باعث رشد خود به خودی فرهنگ هر کشور خواهد شد البته اگر توان کنترل ، پالایش و جذب بهترین ها را داشته باشد.

بنابراین با رشد صنعت گردشگری در اثر تعامل فرهنگی بین میزبان و مهمان و ترکیب فرهنگ هر دو سوی این معادله فرهنگ جدیدی به وجود می آید که نام آن را می توان فرهنگ گردشگری نامید.

اگرچه بسیاری این موضوع را به تهاجم فرهنگی تشبیه کرده اند، اما این تهاجم نیست بلکه آشنایی با فرهنگ های متفاوت هنگام سفر خواهدبود و در عین حال لزوما همه فرهنگ ها به خودی خود کامل نیستند بلکه در کنار یکدیگر و با پوشش دادن معایب خود به تکامل خواهند رسید. بنابراین اگرچه می توان صنعت گردشگری و بخصوص گردشگری را در برگیرنده تمامی فعالیت ها و زمینه های اجتماعی ، اقتصادی و فرهنگی دانست و آن را براساس تعاریفی که ارایه شده دانش چند منظوره تعریف کرد. ولی اصلی ترین رکن و راس این هرم را هرگز نمی توان بدون فرهنگ متصور شد. به عقیده بسیاری فرهنگ گذشته از آنکه هدف از توسعه گردشگری را تعیین می کند بلکه اقتصاد حاکم برآن را نیز مشخص خواهد کرد. در نتیجه نمی توان صنعت گردشگری یا زیرمجموعه های آن را بدون درنظر گرفتن نقش تاثیر گذار فرهنگ و تاثیرات آن تعریف کرد .

عماد عزتی

سواحل خلیج فارس ثروتی بی پایان برای صنعت گردشگری ایران

سواحل ایران نعمتی الهی برای رشد صنعت گردشگری

خلیج فارس نامی آشنا در ذهن ایرانیان و همیشه یادآور ناخدا خورشید، لنج های ماهیگیری و موسیقی محلی آن بوده است . امروزه هم در سطح بین المللی به عنوان شاهراه نفتی منطقه خاورمیانه و با اهمیتی ویژه برای جریان انرژی در رگ های جهان شناخته شده.

اما اگر کمی دقت کنیم و زیبایی های این آبراه نیلگون را بیشتر زیر نظر بگیریم، خواهیم دید این آبراه و طبیعت سواحل آن در واقع ثروتی خدادادی برای کشورهای منطقه و صنعت گردشگری آنها بوده و هست.

آبهای بسیار تمیز و سواحل طولانی این خلیج همیشه فارس که به عنوان بهترین و بیشترین پتانسیل سرمایه گذاری صنعت گردشگری در اختیار ایران قرار گفته می توان با کمی دقت و مدیریت در جهت آماده سازی زیرساخت های صنعت گردشگری از هر متر مربع آن درآمد کسب کرد و بازار اشتغال منطقه را رونقی دو چندان داد.

اما متاسفانه سهم اقتصادی صنعت گردشگری ایران که طولانی ترین سواحل این خلیج را به خود اختصاص داده بسیار کمتر از دیگر همسایگان جنوبی خود که هرکدام شاید کوچکتر از یک استان ایران باشند، بوده.

با توجه به منابع عظیم دریایی و آب دریا می توان با احداث مجتمع های بزرگ آب درمانی یا ورزشهای آبی به این برنامه جامه عمل پوشاند و به جای دلارهای نفتی از ثروتی بی پایان که از صنعت گردشگری حاصل می شود ، درآمد حاصل کرد.

این ثروت خدادادی با سرمایه گذاری های متمرکز در دو جزیره کیش و قشم تا کنون مورد بی مهری دست اندرکاران صنعت گردشگری ایران قرار گرفته در صورتی که اگر مانند کشورهای عربی حاشیه جنوب خلیج فارس به کل این سواحل توجه می شد امکان رشد صنعت گردشگری داخلی و خارجی در این منطقه دگرگون و سمت و سویی دیگر می گرفت.

به عنوان مثال کشور جنوبی و همسایه ایران، بحرین طبق آمار منتشر شده در مجله تراول در سه ماهه نخست سال 2011 میلادی برای گردشگران بین المللی به عنوان یکی از گزینه های اصلی مسافرت هایشان برای استفاده از سواحل و آفتاب آن، مورد توجه قرار گرفته در حالی که علاقمندان به ورزش های ساحلی و آبی دیگر کشورهای جهان نیز از این کشور و سواحل آن بطور ویژه ای یاد می کنند.

این کشور کوچک تنوانسته با سرمایه گذاری بی اندازه خود در زمینه ساخت مجتمع های ورزشی – تفریحی بسیار مجهز و مدرن نظر کمیته های ورزشی را جهت برگزاری بازیهای بین المللی ساحلی و آبی را نیز به خود جلب کند. به عقیده بسیاری از کارشناسان تبلیغ توانمندیهای جذب گردشگر از طریق صنعت گردشگری ورزشی بهترین روش برای نشان دادن پتانسیل های گردشگری در هر کشور خواهد بود . آنها عنوان می کنند که رویدادهای ورزشی در واقع به عنوان تبلیغی رایگان در زمینه جذب حداکثری گردشگر برای کشورهای برگزار کننده هستند.

اما متاسفانه در ایران به این موضوع و اهمیت آن و البته موقعیت استثنایی خلیج فارس برای رشد صنعت گردشگری ایران توجهی نشده و دست اندرکاران گردشگری صرفا به تبلیغ برای مکان های تاریخی بسنده کرده اند در حالی که اکثر این اماکن تاریخی به دلیل عدم مدیریت و رسیدگی در حال نابودی هستند یا اینکه همگان آنها را می شناسند و به دنبال یافتن امکانات گردشگری جدیدی در ایران هستند.

*******************

به عنوان مثال، زمستان گذشته شاهد تبلیغات گسترده ای جهت برگزاری تورهای اسکی در کشور همسایه ترکیه از سوی آژانس های مسافرتی بودیم بنابراین حتی اگر از کنار توانمندی های ورزش زمستانی ایران بدون توجه بگذریم بازهم سئوال اصلی این است که چرا به امکانات ساحلی ایران در خلیج فارس در این فصل سال هیچگونه توجهی نشده ؟ درحالی که دقیقا در همین فصل این منطقه با توجه به آب و هوای خود می توان بیشترین گردشگر را پذیرایی کند.

این نشانی تازه از عدم توجه صحیح مسئولان صنعت گردشگری ایران به این نعمت الهی یعنی سواحل خلیج فارس در ایران بوده. بسیاری از کارشناسان گردشگری داخلی و خارجی براین موضوع هم عقیده هستند که وجود سواحل مناسب و امکانات قابل قبول ورزشی در کشورها می توانند ماجراجویان ورزشی زیادی را از گوشه و کنار دهکده جهانی به خود جلب کند و باعث شهرت گردشگری آن منطقه در بین آنها شود.

در این زمینه فیفا عنوان کرده بسیاری از کشورهای جهان امکانات برگزاری بازی های بین المللی ساحلی را ندارد و آنهایی هم که دارند باید توان اثبات امکانات خود را به این کمیته داشته باشند و مدت طولانی هم در نوبت بمانند. بنابراین اینگونه اظهار نظر کمیته برگزاری بازی های بین المللی فیفا خود نشان دهنده ارزش اقتصادی سواحل در زمینه رشد و گسترش صنعت گردشگری هر کشور واجد شرایط میزبانی بازی های ساحلی است.

حال با توجه به این موضوع و شرایط بسیار مطلوب منطقه حاشیه خلیج فارس و البته دریای خزر برای ایران به نظر می رسد مسئولیت بازاریابی و مطرح کردن توانمندی های ساحلی ایران از این نظر به جوامع بین المللی ورزشی به عهده مسئولین گردشگری ایران قرارگرفته که امید است مسئولین این امر از فرصت خدادادی به وجود آمده بهترین استفاده را داشته باشند و صنعت گردشگری ایران را در کنار رشد گردشگری ورزشی رونق مناسبی ببخشند.

از آنجا که سازمان میراث فرهنگی به عنوان متولی صنعت گردشگری ایران شناخته شده بنابراین تصمیم گیری های این سازمان برای آماده سازی زیرساخت های این سواحل سرنوشت ساز خواهد بود که می توان دراین زمینه به عنوان مثال به کشور بحرین اشاره کرد. مسئولین گردشگری این کشور در سواحل بحرین و منطقه ای به نام Zallaq توانسته هتل های چند ستاره فوق مدرنی را برای ارایه خدمات به گردشگران بسازند و با تبلیغات گسترده نظر گردشگران و مدیران آژانس های مسافرتی را به این منطقه جلب کند .

این سرمایه گذاری عظیم در حالی اتفاق افتاده که به جز دو یا سه مرکز عمده ایرانی یعنی جزایر کیش و قشم دیگر سواحل ایران از امکانات مناسبی برای جذب گردشگر برخوردار نیستند و به صورت بومی اداره می شوند و حتی امکانات پذیرایی برای گردشگران ایرانی نیز برای آنها نیست چه رسد به جذب گردشگر خارجی!!!

اما اگر زیر ساخت های مناسب برای جذب گردشگر و جلب نظر ماجراجویان ورزش های آبی آماده شود می توان انتظار رشد و شکوفایی صنعت گردشگری منطقه را شاهد بود. بطوری که در این باره FIFA گزارش می دهد برگزاری بازی های بین المللی ساحلی در کشور فرانسه حدود 400 هزار نفر را در قالب تیم های ورزشی و هیات های همراه و همچنین تماشاگران و علاقمندان این رشته های ورزشی پذیرایی کرده است.

اگرچه جامعه ورزشی ایران در این زمینه برای میزبانی بازی های ساحلی سال 2010 میلادی تلاش بسیار خوبی انجام داد اما گذشته از مسایل سیاسی به دلیل مشکلات زیرساختی و امکانات رفاهی این امکان از ایران دریغ شد و در اختیار کشور امارات قرار گرفت یا در واقع حجم زیادی از ثروت و رونق دوباره صنعت گردشگری به این کشور هدیه شد. بنابراین هماهنگی در این دو زمینه یعنی مسئولان ورزشی و صنعت گردشگری باید بسیار تنگاتنگ و کارامد باشد تا بتوانیم از پتانسیل های موجود در ایران بهترین استفاده را داشته باشیم.

اما آیا واقعا در صورت موفقیت ایران برای جذب اینگونه گردشگران امکانات پذیرایی برای این حجم مسافر در یک دوره بخصوص فراهم شده ؟ این در حالی است که امکانات رفاهی و گردشگری ایران در منطقه خلیج فارس به دو جزیره یاد شده خلاصه شده که همین دو جزیره هم در ایام بخصوصی از سال مثل تعطیلات نوروزی برای پذیرایی از مسافران نوروزی داخلی دچار مشکل می شوند و امکانات رفاهی کافی برای متقاضیان را در اختیار ندارند، چه رسد به پذیرایی هیات های ورزشی و برگزاری بازی های بین المللی.

اینجاست که همکاری تنگاتنگ دست اندرکاران صنعت گردشگری و ورزشی کشور دوباره خودنمایی می کنند و لزوم ارتباط این دو گروه با یکدیگر برای رشد و گسترش صنعت گردشگری منطقه برهمگان آشکار خواهد شد برای درک بهتر اهمیت این ارتباط می توان به گزارش مجله TTG (sport’s turism) در کشور عمان اشاره کرده . در این گزارش آماده با توجه به برگزاری رقابت های بین المللی ورزش های ساحلی در عمان این کشور توانسته موقعیت خود را از نظر صنعت گردشگری ورزشی در جهان تثبیت کند و به عنوان یکی از گزینه های همیشگی برای برگزاری اینگونه مسابقات در نظر کمیته های بین المللی باشد.

هنگام برگزاری دومین دوره بازیهای ساحلی آسیا در عمان، این کشور به بهترین مکان برای گذراندن تعطیلات گردشگران و ماجراجویان دریایی تبدیل شد. آفتاب و ساحل دو عامل اصلی و سرمایه های خدادادی عمان بود که این کشور توانست به بهترین شکل ممکن از آنها استفاده کند و برای خود درآمدی میلیاردی را در کنار ذخایر انرژی خود مهیا کند.

این کشور ساحلی در منطقه توانسته با سرمایه گذاری بسیار سنگین و مدیریت بسیار دقیق در زمینه بهره برداری از منابع طبیعی خود در صنعت گردشگری و بخصوص گردشگری ورزشی یعنی ساحل و دریا بهترین آینده را برای این صنعت در کشور تضمین کند. حال سئوال اینجاست که چطور این کشور توانسته با این وسعت کم این بازی ها را برگزار کند و میزبان این بازی ها باشد و ایران با توجه به وسعت و امکانات خود نتوانسته تا کنون این موقعیت را به دست آورد؟ بازهم به مسایل زیرساختی خواهیم رسید و اهمیت آنها در به دست آوردن اینگونه موقعیت ها برایمان زنده می شود حال باید دید آیا واقعا زیرساخت های میزبانی اینگونه بازی ها در ایران مهیاست یا خیر؟

امروزه ، قایقرانان حرفه ای ، والیبالیست های ساحلی و موج سواران حرفه ای این کشور کوچک عمان را به خوبی می شناسند و از امکانات ورزشی این کشور بسیار خوب مطلع هستند اما همین افراد با توجه به امکانات بسیار بالقوه ایران کوچکترین اطلاعاتی در باره پتانسیل ایران برای استفاده از سواحلش را شاید نداشته باشند. به عنوان مثال شهرک ورزشی ساحلی Al Musana’s sport در کشور عمان با وسعتی حدود یک میلیون متر مربع و گنجایش پذیرایی از حدود سیصد هزار نفر گردشگر و تیم های ورزشی بهترین گزینه برای کمیته برگزاری بازی های بین المللی ساحلی در این کشور بوده و از سوی دیگر این کشور کوچک حاشیه خلیج فارس توانسته برای تحکیم این موقعیتی که به دست اورده حدود 400 ساحل دیگر با ظرفیت های مختلف را برای پذیرایی از گردشگران ورزشی به این کمیته در سواحلش پیشنهاد دهد عمان عنوان کرده هر یک از این سواحل به خودی خود قادر به برگزاری مسابقات جداگانه ای هستند و با امکانات بسیار مدرن خود مانند هتل، مراکز تفریحی و امکانات استاندارد ورزشی نظر مثبت این کمیته ها را به دیگر مناطق کشورش نیز جلب کرده است.

اما این کشور به این امکانات هم اکتفا نکرده و برای تکمیل توانایی های خود اقدام به تاسیس مدارسی برای تدریس تخصصی اینگونه ورزشها در سطح منطقه کرده است اما مهمترین وبهترین کاری که دست اندرکاران این صنعت در کشور عمان کرده اند تاسیس مراکز آبدرمانی و توانبخشی در آب در کنار مراکز اقامتی بوده است و با اینکار هرگز نام و امکانات خود را در کمیته های برگزاری مسابقات بین المللی به دست فراموشی نخواهد سپرد و البته بسیاری از گردشگران عمومی را هم برای استفاده از این مراکز به عمان جذب کرده اند.

حالا با توجه به وسعت سواحل ایران و امکانات بالقوه ایران برای میزبانی اینگونه بازیها و رشد صنعت گردشگری ورزشی خود سئوال اصلی اینجاست که ما از این نعمت خدادادی چند درصد بهره برداری می کنیم و در واقع چقدر توانسته ایم سواحل خلیج فارس و دریای خزر را برای صنعت گردشگری ورزشی خود آماده کنیم و آنها را درآمد زا کنیم؟

اما هنوز هم دیر نیست و به قول معروف ماهی رو هروقت از آب بگیریم تازه است ، حاشیه خلیج فارس ثروتی بی پایان است که به سرزمینی بسیار جذاب برای گردشگران اروپایی و دیگر نقاط جهان تبدیل شده است اما بیشتر این گردشگران مقصد خود را چند کیلومتر دورتر از سواحل ایران انتخاب می کنند یا اینکه همیشه تیم های ورزشی ایران باید برای انجام بازیهای بین المللی ساحلی به قسمت جنوبی این خلیج برود ، حال آنکه امکانات گردشگری ایران از نظر تاریخی و اقلیم منطقه از دیگر همسایگانش بهتر و بیشتر بوده ولی بازهم مسیر حرکت تورها به دیگر نقاط این خلیج ختم می شود اینجاست که اهمیت زیرساخت ها و تبلیغات خودنمایی می کند.

بطور مثال کشور قطر برای جذب گردشگران اقدام به تاسیس اسکله های تفریحی کرده است و تمامی خطوط کشتیرانی تفریحی را تشویق به پهلوگرفتن کشیتیهای تفریحی آنها در این بنادر کرده و در همین راستا شرایط صدور ویزا برای گردشگرانی که با این کشتی ها وارد خاک قطر می شوند را نیز ساده تر کرده و کمتر از یک ساعت این کار را برای آنها انجام می دهد این امکانات در کنار مشوق هایی که این کشور به آژانس های گردشگری برای برگزاری تورهای ویژه در خاک عمان می شود توانسته آینده صنعت بسیار پردرامد گردشگری را در این کشور نیز تضمین کند حالا باید دید ایران چند اسکله توریستی ساخته و چه امکاناتی به گردشگران ورودی می دهد تا بتواند از دیگر رقبای سرسخت خود در این صنعت که همان کشورهای حاشیه خلیج فارس هستند سبقت بگیرد و مسیر حرکت گردشگران خارجی را به شمال خلیج فارس تغییر دهد؟ امید است دست اندرکاران این صنعت و دیگر صنایع مربوط توجه بیشتری به این ثروت خدادادی داشته باشند و از فرصت های موجود حداکثر استفاده را به نفع اشتغالزایی برای ایران استفاده کنند.

عماد عزتی

کشتی های تفریحی ، ناجی صنعت گردشگری ایران

از راه یابی انسان به آبهای آزاد چندین قرن گذشته است از همان ابتدا که انسان دل به دریا زد و راه خود را برای رسیدن به دیگر سرزمین های ناشناخته از طریق اقیانوسها انتخاب کرد صنعت دریانوردی تغییراتی شگرفی داشته است. در واقع صنعت دریانوردی و کشتی سازی از همان روزها آغاز شد و رفته رفته تکامل یافت. نباید فراموش کرد که ابتدا هرگز این کشتی ها به منظور تفریح و گردش ساخته نشدند بلکه مصارف اقتصادی و نظامی به تکامل این صنعت کمک کرد و بهانه ای شد برای رشد و تکامل صنعت گردشگری دریایی یا همان کروزهای امروزی.

در ابتدا این صنعت به دلیل عدم تکمیل ورشد صنایع وابسته و البته دانش دریایی خاطرات نامناسبی چون فاجعه کشتی مسافری تایتانیک را در تاریخ ثبت کرد. اما همین فجایع مقدمه ای برای پیشرفت های آن شد. به طور کلی صنعت کشتی سازی در کشور های ساحلی از رونق خوبی برخوردار بود که البته امروزه هم همین امر ادامه یافته است . از جمله این کشور ها انگلستان است که در زمینه ساخت کشتی تجربیات مناسبی داشته و امروز در زمینه ساخت کشتی های تفریحی به همراه کره جنوبی ، استرالیا و حتی ترکیه همسایه غربی ایران از مقام مناسبی برخورد شده. این کشورها از فاجعه کشتی مسافری تایتانیک درس های مناسبی گرفتند و امروزه همه تجربیات خود را در زمینه ساختن کشتی های مسافرتی (کروزها) فوق مدرن یا همان کروزها به کار گرفته اند و پیشرفت چشمگیری نیز داشته اند و توانسته اند کشتی های بسیار مدرن توریستی را روانه آبهای آزاد کنندو شرکت ها یا دفاتر توریستی را در برقراری خطوط کشتیرانی در سطح جهانی یاری کنند.

صنعت گردشگری در ابتدا زیاد به این کشتی های تفریحی خوش آمد گویی نکرد و در واقع این کشتی ها مغلوب صنعت هوایی و هواپیماهای تجاری شدند و تبدیل به دنیایی بسیار کوچک و مخصوص ثروتمندان و قایق های کوچک تفریحی آنها شد. اما از آنجایی که هواپیما ها قادر نبودند بسیاری از خواسته های انسان را برای رسیدن به سرزمین های ناشناخته را برآورده کنند و در بسیاری از مکان های توریستی استفاده از آنها غیر ممکن بود ، دوباره این کشتی ها بودند که نظر گردشگران و برگزار کنندگان تورهای گردشگری را به خود جلب کردند و توانستند جای خود را در صنعت گردشگری بین المللی تثبیت کنند. به همین دلیل دو دهه است که دوباره صدای سوت کشتی های تفریحی را هنگام ترک بنادر می شنویم بطوری که امروزه این کشتی ها از جایگاه ویژه ای برخوردار شده اند.

به عنوان مثال در حال حاضر آگهی های تبلیغاتی بسیاری زیادی درباره تورهای تفریحی دریایی یا همان کروزها در مناطق مختلف جهان مثل قطب شمال و سیبری را در جراید می بینیم ، این در حالی است که از چندی پیش تصاویری بسیار زیبا از تورهای گردشگری برگزار شده در جزایر بسیار کوچک دور افتاده در اقیانوس ها را نیز در مجله ها دیده ایم این تورهای تفریحی اینگونه برگزار می شوند که گردشگران با یکی از کشتی های تفریحی که در واقع یک هتل شناور هستند به نزدیکی یکی از این مناطق دور افتاده می روند و در نزدیکی آن لنگر می اندازند و گردشگران با قایق های کوچک وارد جزیره ها می شوند و همراه بومیان آن البته با اطمینان خاطر مدتی را در کنار بومیان منطقه و به روش آنها زندگی را تجربه می کنند درست همان حسی که کریستف کلمب در زمان کشف قاره جدید آمریکا داشت، قدم به ساحلی ناشناخته خواهند گذاشت .

این کشتی های مدرن تفریحی با امکانات تفریحی و رفاهی خود توانسته اند اکنون به عنوان یکی از ارکان اصلی و تقویت کننده صنعت گردشگری هر کشوری به شمار آیند به گونه ای که اکثر کشورها و شرکت های گردشگری بین المللی با ایجاد روابط بسیار نزدیک با دیگر کشورهای ساحلی و مناطق مستعد برای گردشگری دریایی اقدام به برقراری خطوط کشتی رانی تفریحی در آنها کنند.

این رشد آنقدر سریع اتفاق افتاده که شاید بسیاری از صنایع مربوط به این صنعت از این رشد ناگهانی جا مانده اند و نتوانسته اند خودشان را به این صنعت نزدیک کنند ، به عنوان مثال می توان از زیرساخت های کشتی رانی و بنادر نیز نام برد و همچنین در زمینه اطلاع رسانی برای خطوط جدید کشتی رانی به علاقمندان کشتی های تفریحی و گردشگری دریایی امروزه حتی مجله های تخصصی نیز به چاپ می رسد که می توان به عنوان مثال از مجله jetline cruise نام برد. در اینگونه مجله ها هر روز شاهد اخباری تازه از برقراری خطوط کشتیرانی تفریحی و مقاصد جدید آنها در دورافتاده ترین مناطق جهان هستیم و همچنین اطلاعات بسیار مفیدی از نحوه برگزاری تورهای دریایی را در آنها به دست خواهیم آورد.

این هتل های فوق مدرن شناور پس از ترک بندرگاه شاید تا مدتها هیچ نیازی به پهلو گرفتن در خشکی را نداشته باشد و حتی مسافران این کشتی ها هم هرگز دلشان برای خشکی تنگ نمی شود. چون تمام امکانات رفاهی و لوازم مورد نیاز خود را در طول این سفر پرماجرا را در اختیار دارند حتی می توان از این امکانات زمین های گلف، پیست های موج سواری ، استخر و سونا را نیز نام برد، بنابراین درواقع این کشتی ها یک شهر متحرک هستند که برای مدتی نیازی به دنیای اطراف خود ندارند.

این صنعت یعنی صنعت گردشگری دریایی آنچنان با سرعت سرسام آور در حال رشد و گسترش است که شاید دیگر صنایع مجبور شده اند با توانی دوبرابر برای رسیدن به آن تلاش کنند و می توان از امکانات بندری و سیستم های هدایتی آنها در این زمینه نام برد بنابراین حضور کشتی های تفریحی علاوه بر رونق صنعت گردشگری در سطح بین المللی صنایع وابسته را نیز رونق داده اند. شاید به تعبیر دیگر بتوان عنوان کرد که این کشتی ها می توانند صنعت غرق شده گردشگری کشورهای ساحلی را نجات دهند.

ارزش این کشتی ها برای صنعت گردشگری بین الملی در واقع بزرگی آنهاست چون هر یک از این کشتی ها قادر به حمل تعداد زیادی مسافر هستند – به عنوان مثال هستند برخی از این کشتی ها که حدود 1500 نفر مسافر را در خود جای می دهند- که این امتیاز از نظر اقتصادی برای شرکت ها بسیار صرفه اقتصادی خواهند داشت بنابراین این امتیاز باعث شده که کروزها امروزه توان رقابت به هواپیماها را داشته باشند.

بنابراین هر منطقه ای که دارای رودخانه یا دریاهای قابل کشتیرانی باشد در واقع یک پتانسیل بسیار مناسب و جالب برای جذب گردشگران دریایی خواهد بود. به همین دلیل، شاید این کشتی های دریایی یا همان کروزها را می توان گنج های شناوری توصیف کرد برای رونق صنعت گردشگری کشورها . امروزه پس از رونق زیاداین گونه سفرهای تفریحی در جهان توجه اکثر شرکت های گردشگری و توریستی جهان بخصوص خطوط کشتیرانی به منطقه خلیج فارس جلب شده است این منطقه با اقلیم بسیار مناسب و پیشنه بسیار کهن تاریخی به عنوان یکی از مقاصد اصلی کشتی های کروز واقع شده است و این موضوع فرصتی طلایی را برای کشورهای حاشیه خلیج فارس به ارمغان آورده است تا بتوانند صنعت گردشگری خود را به بهترین رتبه ارتقاع دهند.

در این زمینه می توان گفت : در حاشیه یکی از نمایشگاههای صنعت گردشگری که اوایل سال 2011 میلادی در امارات متحده عربی برگزار شده عنوان شده است که این کشور در سال 2007 میلادی تنها توانسته 55 کشتی کوچک گردشگری را پذیرایی کنند اما در سال 2010 میلادی همین کشور توانسته 103 کشتی کروز را همراه با 390 هزار گردشگر خارجی به سمت خود هدایت کند و از مسافران آنها به خوبی پذیرایی کند. این ارقام و اعداد بیانگر رشد و گسترش این صنعت در منطقه است و البته زنگ خطری برای دیگر کشورها که نتوانسته اند از این رشد سهمی برای خود درنظر بگیرند.

از سوی دیگر رشد صنعت گردشگری دریایی در منطقه خلیج فارس موضوعی است که بیان گر اهمیت این خلیج و موقعیت استراتژیک آن نه فقط برای نفت بلکه برای عبور و مرور گردشگران نیز خواهد بود. بنابراین این فقط دلارهای نفتی نیست که از طریق این خلیج جابه جا خواهد شد بلکه دلارهای گردشگران نیز می تواند در این خلیج به راحتی سازنده صنعت گردشگری هر کشوری در حاشیه آن باشد.

این اهمیت باعث شده که کشورهای حاشیه خلیج فارس درگیر رقابتی بسیار شدید برای جلب هرچه بیشتر گردشگران به سمت خود شوند وسعی کنند صدای سوت کشتی های بیشتری را در بنادر خود بشنوند. به عنوان مثال بندر ابوظبی توانسته با برقراری زیرساخت های بسیار دقیق و شرایط مناسب برای پهلوگرفتن کشتی های تفریحی بسیار بزرگ به عنوان یکی از اصلی ترین بنادر تفریحی منطقه جای خود را تثبیت کند و از سوی دیگر می تواند اقدام کشور قطر برای جلب گردشگران دریایی را اینگونه عنوان کرد که این کشور با به اجرا گذاشتن قوانین جدیدی مثل سهولت صدور ویزا برای گردشگرانی که از طریق اینگونه کشتی ها وارد خاک قطر می شوند، نام برد بنابراین اینگونه اقدام ها به جلب نظر شرکت های گردشگری ، توریستی و بخصوص صاحبان کشتی های تفریحی برای ارسال کشتی های تفریحی خود به این کشور کرده است به گزارش مسئولان این کشور مراحل صدور ویزا برای گردشگران دریایی در کشور قطر کمتر از یک ساعت خواهد بود.

حالا با توجه به این رقابت بسیار نزدیک و شدید در منطقه، ایران به عنوان مالک طولانی ترین ساحل در خلیج فارس اگر قصد رشد و گسترش صنعت گردشگری خود را بخصوص در زمینه گردشگری دریایی را دارد، البته با توجه به امکانات بالقوه کشور باید به صنعت گردشگری دریایی و کشتی های کروز توجه ویژه ای داشته باشد تا مبادا مغلوب سیاست های بسیار دقیق و کارآمد کشورهای جنوبی حاشیه خلیج فارس شود و بتواند مسیر حرکت کشتی های تفریحی را از سمت جنوبی خلیج فارس به سمت شمالی آن هدایت کند. این در حالی است ایران در زمینه جذب هرچه بیشتر گردشگر منطقه در دو جزیره کیش و قشم سرمایه گذاری های بسیار زیادی انجام داده و امکانات رفاهی مناسبی را نیز فراهم کرده. همچنین نباید تلاش های ایران برای راه اندازی خطوط کشتیرانی تفریحی را در شمال ایران فراموش کرد هرچند این حرکت یعنی راه اندازی کشتی کوچک تفریحی میرزا کوچک خان در دریای خزر به سرعت به دست فراموشی سپرده شد اما گامی هرچند ابتدایی و غیر قابل رقابت به کشورهای منطقه برای ظهور این صنعت یعنی صنعت گردشگری دریایی در کشور ایران بوده ولی به عقیده بسیاری از کارشناسان و دست اندرکاران صنعت گردشگری ایران همین حرکت هرچند ابتدایی می بایست مبنای رشد و گسترش صنعت گردشگری دریایی کشور باشد البته کشوری که از بیشترین پتانسیل برای سرمایه گذاری در این صنعت یعنی گردشگری دریایی و پهلوگرفتن کشتی های تفریحی با توجه به سواحل شمالی و جنوبی خود برخوردار است.