گردشگری معادل فارسی و کاملا دقیق واژه Tourism در زبان های انگلیسی، فرانسه و آلمانی است که در زبان فارسی به جهانگردی ترجمه شده است.
ریشه این واژه از اصطلاح Tornus یونانی و لاتین گرفته شده که یکی از معانی آن گردش کردن و یا گشتن است.
به گزارش خبرنگار سرویس «نگاهی به وبلاگ ها» ایسنا وبلاگر نوشته است: اصطلاح توریست از قرن نوزدهم معمول شده است.
در آن زمان اشراف زادگان فرانسه می بایست برای تکمیل تحصیلات و کسب تجربه های لازم زندگی، اقدام به مسافرت می نمودند.
این جوانان در آن زمان توریست نامیده می شدند.
و بعدها در فرانسه این اصطلاح در مورد کسانی استفاده می شد.
که برای سرگرمی، وقت گذرانی و گردش به فرانسه سفر می کردند و بعدها با تعمیم بیشتر به کسانی اطلاق می شد.
که اصولا به این منظور به سفر می رفتند.
کم کم کلمه توریست به بعضی زبان های دیگر نیز وارد شد و از آن واژه توریسم بوجود آمد.
از همان زمان توریسم و توریست به بعضی از مسافرت ها و مسافرینی گفته می شد که هدف آنها استراحت، گردش، سرگرمی و آشنایی با مردم بود و نه کسب درآمد و اشتغال به کار.
در زبان فارسی کلمه «سیاح» در گذشته به کسانی گفته می شد که با هدف و منظور شخصی دست به سفر می زدند؛
مانند ناصر خسرو و سعدی و این واژه در زبان فارسی تا نیمه اول قرن بیستم در معنی فوق به کار می رفت تا آن که دو واژه جهانگرد و جهانگردی جای آن را گرفت.
واژه جهانگردی به این سبب که در معنی خود عبور از مرزهای سیاسی و سفر به دیگر کشور ها را تداعی می کند، نمی تواند معنی کامل توریسم را ادا نماید.
زیرا توریست ها به دو گروه توریست های خارجی و توریست های داخلی تقسیم می شوند.
که واژه جهانگرد بیشتر در تعریف توریست های خارجی کاربرد دارد.
در صورتی که توریست های داخلی نیز باید در واژه گزینی فارسی کلمه توریست گنجانده شود.
از این رو واژه « گردشگر» رساتر از واژه جهانگرد بوده و گویای اصطلاح توریست می باشد.
واژه «توریسم به مجموعه مسافرت هایی گفته می شود که بین مبدأ و مقصدی با انگیزه های استراحتی، تفریحی، تفرجی، ورزشی، دیداری، تجاری، فرهنگی و یا گذران اوقات فراغت انجام می گیرد و در آن شخص توریست در مقصد اشتغال و اقامت دائم ندارد.
«افرادی که در یک دوره ۲۴ ساعته یا بیشتر به یک کشور خارجی سفر می کنند توریست خوانده می شوند» این کمیته مسافرت های زیر را به عنوان حرکت های توریستی به شمار آورد:
«توریست یا بازدید کننده موقت کسی است که به منظور تفریح، استراحت، گذران تعطیلات، بازدید از نقاط دیدنی، انجام امور پزشکی، درمانی و معالجه، تجارت، ورزش، زیارت، دیدار از خانواده، مأموریت و شرکت در کنفرانس ها به کشوری غیر از کشور خود سفر می کند؛
مشروط بر اینکه حداقل مدت اقامت او از ۲۴ ساعت کمتر و از ۳ ما بیشتر نبوده و کسب شغل و پیشه هم مد نظر نباشد»
براساس تعریف فوق گردشگری داخلی در قالب صنعت توریسم قرار نگرفته و صرفا به گردشگرانی که از دیگر کشور ها وارد یک کشور می گردند اصطلاح توریست اطلاق می شود.
مجموعه فعالیت های فرد یا افرادی که به مکانی غیر از مکان عادی زندگی خود مسافرت و حداقل یک شب و حداکثر یک سال در آنجا اقامت می کنند.
و هدف از مسافرت آنان نیز گذراندن اوقات فراغت است. البته اهدافی نظیر اشتغال و کسب درآمد شامل آن نمی شود.
و بر اساس این تعریف از گردشگری، کسانی که شامل این تعریف می شوند گردشگر نامیده می شوند.
دکتر برنکر عضو انستیتوی بررسی جهانگردی وین، در تعریفی از توریسم عنوان می کند:
«هنگامی که تعدادی از افراد یک کشور به طور موقت محل اقامت خویش را ترک نموده و به منظور گذران ایام تعطیل، بازدید از آثار تاریخی، شرکت در مسابقات و کنفرانس ها، دیدن اقوام و خویشان، از نقطه ای به نقطه دیگر بروند، جهانگردی آغاز می گردد» .
توریست شخصی است که به کشور یا شهری غیر از محیط زیست عادی خود برای مدتی که کمتر از ۲۴ ساعت و بیشتر از یک سال نباشد سفر کند.
و قصد او از سفر، تفریح، استراحت، ورزش، دیدار اقوام و دوستان، مأموریت، شرکت در سمینار، کنفرانس یا اجلاس، معالجه، مطالعه و تحقیق و یا فعالیت مذهبی باشد.
دکتر محمد تقی راهنمایی از اساتید گروه جغرافیای دانشگاه تهران نیز، در طرح جامع گردشگری استان اردبیل تعریف ذیل را از توریست یا گردشگر ارائه داده است:
توریست یا گردشگر به مسافری گفته می شود که با انگیزه های گردشگری به مقصدی مسافرت نموده و بیش از یک شب و کمتر از ۶ ماه در مقصد اقامت نماید، بدون این که اشتغال و اقامت دایم در مقصد داشته باشد.
توریسم دارای انواع مختلفی بوده که براساس عوامل متعدد می توان تقسیم بندی هایی را برای آن قائل شد.
هتل، متل، مهمان سرا، مسافرخانه یا مهمان پذیر، پانسیون، هتل آپارتمان، اردوگاه جهانگردی، کمپینگ، مجتمع توریستی و ویلا.
تصویر شماره ۱: کاخ توپکاپی استانبول
اوضاع گردشگری در مناطق مختلف جهان کاملا با یکدیگر متفاوت است و اگر خواسته باشیم مقایسه ای در قاره های مختلف داشته باشیم می توان بدین صورت بیان کرد که قاره های آفریقا، آسیا ، اروپا، اقیانوسیه و آمریکا هر کدام به دلیل شرایط خاص خود که دارا هستند دارای حوضه های گردشگری متفاوتی هستند و بر اساس همین تفاوت ها هم اوضاع گردشگری در تمام قاره ها متفاوت است و بعضی کشورها پایتخت گردشگری دنیا به حساب می آیند.
تصویر شماره ۲: پارک گراند کانیون (آمریکا)
تصویر شماره ۳: دریاچه تاهو (آمریکا)
با یک نگاه سرسری به همین آمار خلاصه وار سال ۲۰۱۵ که ارائه گردید.
می توان فهمید که به ترتیب سه کشور فرانسه، اسپانیا و آمریکا دارای بیشترین گردشگر در سطح بین المللی هستند.
تصویر شماره ۴: قلعه آلکازار تولدو (اسپانیا)
بر اساس آمار سازمان جهانی گردشگری، ۱۰ مقصد برتر ورودی گردشگران خارجی در سال ۲۰۱۸ که ۴۰ درصد از ورودی های جهان را به خود اختصاص داده است نشان می دهد:
فرانسه با رشد ۳ درصدی و ورود ۸۹ میلیون نفر در رتبه اول پر بازدید ترین کشور جهان قرار گرفت.
اسپانیا با ورود ۸۳ میلیون نفر و یک درصد رشد در رتبه دوم قرار دارد.
بعد از آن آمریکا، چین، ایتالیا، ترکیه، مکزیک، آلمان، تایلند و انگلیس با ۳۶ میلیون نفر که نسبت به سال گذشته ۴ درصد کاهش داشته است به ترتیب در رتبه های سوم تا دهم برترین مقصد ورود گردشگران خارجی قرار گرفتند.
طبق آمار سازمان جهانی گردشگری، میزان ورودی گردشگران جهان در سال ۲۰۱۸ حدود ۴/۱ میلیارد نفر بوده.
که نسبت به سال ۲۰۱۷ رشد ۵ درصدی داشته است.
آسیا و اقیانوسیه و به دنبال آن آفریقا بیشترین رشد در ورود با رقم معادل ۷ درصد را به نام خود ثبت کردند.
اروپا در نهمین سال از رشد پایدار با جذب ۵۷۰ میلیون توریست و ۵ درصد رشد همچنان پر بازدید ترین منطقه جهان بوده است.
و پس از آن آسیا و اقیانوسیه با جذب یک چهارم توریست های جهان، حدود ۳۴۸ میلیون نفر گردشگر خارجی، ۲۵ درصد از ورود گردشگران بین المللی را به خود اختصاص داد.
آمریکا که به سه بخش شمالی، مرکزی و جنوبی تقسیم می شود از گردشگر خارجی فقط ۱۵ درصد است.
که با فراز و نشیب بسیاری همراه بوده و با ۲ درصد رشد حدود ۲۱۶ میلیون نفر گردش خارجی داشته است.
آفریقا که براساس عملکردهای مثبت به ویژه در آفریقای شمالی توانست با ۷درصد رشد، ۶۷ میلیون گردشگر خارجی را به خود جذب کند و ۵ درصد از سهم گردشگری جهان را به خود اختصاص دهد.
خاورمیانه با توجه به تلاش کشورهای وابسته به اقتصاد نفتی برای توسعه صنعت گردشگری و جذب گردشگران خارجی با ورود حدود ۶۰ میلیون توریست، ۵ درصد رشد داشته و سهم آن از ورودی گردشگری جهان ۴ درصد بوده است.
براساس آمار سازمان جهانی گردشگری از کل درآمد گردشگری بین المللی که شامل ورود توریست ها و حمل و نقل مسافران می باشد.
۱۷۰۰ میلیارد دلار بوده که نسبت به سال گذشته ۴/ ۴درصد رشد داشته است و توانسته از رشد اقتصاد جهانی پیشی بگیرد.
طبق اعلام سازمان جهانی گردشگری، ۱۰ کشور پر درآمد جهان توانستند ۵۰ درصد از کل درآمد گردشگری را به خود اختصاص دهند.
آمریکا با کسب درآمد ۲۱۴ میلیارد دلار و رشد ۲ درصدی به عنوان پر درآمد ترین کشور در گردشگری بین المللی معرفی شد و بعد از آن اسپانیا با ۷۴ میلیارد دلار و ۴درصد رشد نسبت به سال قبل یعنی سال ۲۰۱۷ در رتبه دوم جهان قرار گرفت.
فرانسه، تایلند، انگلیس، ایتالیا، استرالیا، آلمان، ژاپن و چین با ۴۰ میلیارد دلار در رتبه های سوم تا دهم پر درآمد ترین کشورها در گردشگری بین المللی قرار گرفتند.
آسیا و اقیانوسیه با رشد ۷ درصدی حدود ۴۳۶ میلیارد دلار درآمد و ۳۰ درصد از سهم درآمد گردشگری و اروپا با ۵ درصد رشد و ۵۷۰ میلیارد دلار درآمد و ۳۹ درصد از سهم کل درآمد، از رشد متوسطی در عایدی گردشگری خارجی نسبت به سال قبل بهره مند شدند.
آفریقا با ۳ درصد از سهم کل درآمد گردشگری بین المللی و خاورمیانه با ۵ درصد از سهم گردشگری جهان با توجه به رشد قابل توجه در ورود گردشگر خارجی با رشد درآمد گردشگری همراه بودند.
که سهم هر کدام از درآمد گردشگری به ترتیب ۳۸ میلیارد دلار با ۲درصد رشد و ۷۳ میلیارد دلار با ۴ درصد رشد بوده است.
تصویر شماره ۵: پوکت (تایلند)
اما در آمریکا با توجه به رشد ضعیف ورود گردشگران خارجی به آمریکای مرکزی و جزایر کارائیب، میزان درآمد حاصل از آن نیز بدون رشد بوده است.
و با ۳۳۴ میلیارد دلار همچنان ۲۳ درصد از سهم درآمد توریسم خارجی را به خود اختصاص داده است.
اروپای جنوبی و مدیترانه ای با ۸ درصد رشد در ورودی گردشگر خارجی و ۷ درصد رشد در درآمد حاصل از آن، در اکثر مناطق با رشدی دو رقمی همراه بود.
در میان کشورهای با ورودی بیشتر توریست، ایتالیا، یونان، پرتغال و کرواسی عملکرد قوی و مثبتی داشتند.
و ترکیه با نرخ ارز مناسب، روند بهبودی خود را ادامه داد.
و اسپانیا بزرگ ترین مقصد منطقه، رشد بسیاری در درآمد گردشگری خارجی در سال ۲۰۱۸ داشته است.
اروپای شرقی با رشد ۴ درصد ورودی و ۳ درصد درآمد و اروپای مرکزی با رشد ۵ درصد ورودی و ۹ درصد درآمد برحسب میانگین منطقه رشد داشته اند.
و از جمله دلیل افزایش گردشگر، تسهیل ویزا برای چینی ها در برخی مناطق بوده است.
روسیه به دلیل میزبانی جام جهانی ۲۰۱۸ از رشدی دو رقمی برخوردار شد. در اروپای غربی بلژیک عملکرد مثبتی داشته و به همراه هلند در این منطقه پیشتاز بودند.
اروپای شمالی با یک درصد رشد در ورودی گردشگران خارجی و درآمد حاصل از آن رشدی یکنواخت داشته است.
منطقه آسیا و اقیانوسیه، سریع ترین رشد در ورودی و درآمد گردشگری خارجی در سال ۲۰۱۸ را داشته است.
افزایش قدرت خرید خارجی ها، افزایش حمل و نقل هوایی و تسهیل صدور ویزا منجر به افزایش سفر به این منطقه شده است.
آسیای جنوبی به علت رشد ورود گردشگری در کشورهایی همچون ایران، نپال، سریلانکا و هند به عنوان بزرگ ترین مقصد این منطقه، ۱۹ درصد رشد داشته است.
و درآمد گردشگر خارجی با رشدی، ۱۰ درصدی همراه بوده است.
ایران در سال ۲۰۱۸، در ورود گردشگر خارجی رشد ۵۰درصدی داشته و درآمد گردشگری نیز با رشد بیشتری همراه بود.
شمال شرقی آسیا به عنوان بزرگ ترین مقصد گردشگری آسیا با ۶ درصد رشد در ورودی و ۹ درصد رشد درآمدی، با رشد گسترده ای همراه بوده است.
کره جنوبی به دلیل میزبانی المپیک زمستانی ۲۰۱۸ در پیونگ یانگ، نتایج بسیار مثبتی در رشد ورودی و درآمد گردشگری خارجی داشته است.
ژاپن سومین مقصد بزرگ در آسیا از مرز ۳۰ میلیون ورودی فراتر رفته و بیش از هفت میلیارد دلار نسبت به سال گذشته درآمد کسب کرد.
جنوب شرقی آسیا با ۶ درصد رشد در ورود گردشگر خارجی و ۹ درصد رشد درآمدی همراه بوده است.
تایلند بزرگ ترین مقصد این منطقه حدود ۳ میلیون ورودی گردشگر خارجی و ۶ میلیارد دلار درآمد بیشتر از سال گذشته داشته است.
و استرالیا به عنوان قدرتمند ترین کشور در جذب ورودی گردشگر خارجی با ۳ درصد رشد و کسب درآمد بسیار با رشد ۷ درصد، منجر به رشد اقیانوسیه شده است.
آمریکا تجربه و نتایج متفاوتی داشته است.
آمریکای شمالی به دلیل رشد مداوم و عملکرد مثبت مکزیک و آمریکا دوسوم از کل ورودی با ۴ درصد رشد را در اختیار دارد.
اما درآمد حاصل از آن بدون رشد بوده است.
با توجه به رشد گسترده در سال ۲۰۱۷،آمریکای جنوبی در سال ۲۰۱۸ با یک درصد رشد ورود گردشگر خارجی نتایج متفاوتی به ویژه در کلمبیا، اکوادور و پرو داشته است.
کاهش قیمت بازار بزرگ مرزی آرژانتین برخی از کشورهای منطقه را تحت تاثیر قرار داد و رشد درآمد گردشگری در این منطقه ۳ درصد بوده است.
آمریکای مرکزی با کاهش ۲ درصدی در ورود گردشگر خارجی به این منطقه رشد ضعیفی داشته.
و درآمد گردشگری آن نیز یک درصد کاهش یافته است اگرچه کشورهای بلیز، السالوادور و گواتمالا رشد نسبتا قدرتمندی داشتند.
جزایر کارائیب همچنان نتایج متفاوتی داشت.
و با توجه به رشد مناطقی همچون جمهوری دومینیکن و جامائیکا، بیشتر کشورها تحت تاثیر توفان ماه های اوت و سپتامبر ۲۰۱۷ با کاهش یک درصدی ورودی و درآمد همراه بودند.
تصویر شماره ۶: پارک گراند کانیون (آمریکای شمالی)
آفریقای شمالی عملکرد مثبت و قوی داشته و با ۱۰ درصد رشد در ورودی و ۴ درصد رشد درآمدی همراه بوده است.
تونس با کاهش تبلیغات منفی علیه این کشور، بازار مناسبی برای گردشگران اروپایی به شمار می رفت.
مراکش نیز با سرعت بسیاری رشد کرده است. در جنوب صحرای آفریقا، جزایر کابو، ورد، کامور، موریس و سیشل رشد قدرتمندی داشتند.
کنیا با بهبود امنیت و افزایش حمل و نقل هوایی و همچنین توگو، اوگاندا، ساحل عاج و زیمبابوه نتایج مثبتی داشتند.
این منطقه با رشد ۵ درصدی ورود گردشگر خارجی بیشترین میزان ورودی تا سال ۲۰۱۸ را داشته است.
خاورمیانه با رشد ۵ درصدی در ورود گردشگر خارجی و ۴درصد رشد درآمد، با بازگشت برخی کشورها به توسعه صنعت توریسم همراه بوده.
به گونهای که در برخی مناطق گردشگری یکی از ارکان اصلی در اقتصاد کشورها به شمار می آمد.
و برخی از کشورهای وابسته به نفت برای توسعه گردشگری عملکردهای مثبتی داشتند.
مصر با افزایش بازدیدکنندگان بازار اروپایی از رشد دو رقمی در ورودی و درآمدها برخوردار شد.
اردن و لبنان نیز با بهبود روند رشد گردشگری همراه بودند.
عربستان رشد کمی داشته و امارات با برگزاری نمایشگاه اکسپو در سال ۲۰۲۰ سعی در افزایش رشد گردشگری خود دارد.
با تسهیل ویزا، سرمایه گذاری و بازاریابی در صنعت گردشگری در تعدادی از کشورها مانند قطر که بحران دیپلماسی در نیمه دوم سال ۲۰۱۸ را پشت سر گذاشته، شروع به بهبود کرده است.
در حال حاضر قطر در دسترس ترین مقصد توریستی در خاورمیانه به لحاظ صدور ویزا به حساب می آید.
با توجه به آمار و ارقام در حال حاضر کشورهای فرانسه، اسپانیا و آمریکا بیشترین تعداد گردشگر را دارا هستند.
و بر اساس آمار نهایی که در سال ۲۰۱۸ به دست آمده.
در کل دنیا در سال ۲۰۱۸ میزان ورود توریست ۱۴۰۱ میلیون نفر بوده که از این میزان ۷۱۰ میلیون نفر آن متعلق به اروپا بوده است.
که شاید بتوان نتیجه گرفت به دلیل سطح رفاه و امنیت، آب و هوا و امکانات متعدد توریستی رفاهی برای گردشگران، این کشورهای اروپایی هستند.
که بدون داشتن منابع خدادادی عظیمی از قبیل نفت و گاز و معادن زیرزمینی دیگر سهم عمده ای از درآمد این صنعت پررونق را به خود اختصاص داده اند .
دلیل دیگری که باعث شده تا این کشورها بیشترین میزان گردشگر را داشته باشند.
و کشورهای حاضر در قاره های آسیا و آفریقا و سایرین از آنها عقب بمانند وجود جنگ های بی شماری است.
که توسط همین کشورهای سلطه گر از قبیل آمریکا و…
در قلب انرژی جهان برپا می شود و کشورهای مسلمان و کشورهای آفریقایی را به جنگ های داخلی و بین منطقه ای سوق می دهند.
و با فروش سلاح های مخرب این کشور ها را سرگرم جنگ کرده و عقب نگه می دارند.
و متاسفانه جان و مال انسان ها را به قیمت فروش سلاح و تامین امکانات برای خودشان به نابودی می کشانند و دنیا را به کام خود کرده اند.
شما عزیزان می توانید از طریق شماره تماس های زیر جهت مشاوره رایگان با کارشناسان مجرب مجموعه ما تماس حاصل فرمایید.
استفاده از پارچه حداقل راه تصفیه آب است. بدین روش می توانید اغلب مواد جامد ناخالص و لارو حشرات را از آب جدا کنید. هر چه پارچه چند لایه تر و ضخیم تر باشد، تصفیه آب بهتر صورت می گیرد. پارچه های پنبه ای در این شرایط بهتر عمل می کنند، اما روند تصفیه آب را نیز طولانی تر می سازند. فراموش نکنید که برای استفاده از این روش، حتما باید از پارچه کاملا تمیز استفاده کنید. روش استفاده از پارچه به تنهایی برای تمیز کردن آب کافی نیست و برای حذف باکتری ها باید از روش های دیگر استفاده کرد. اما این روش اولین و ابتدایی ترین روش تصفیه آب در شرایط بحرانی است. این روش آسان، سریع و در دسترس است، اما آب را از نظر بیماری های عفونی و باکتریایی تمیز نمی کند.
در شرایطی که استفاده از روش اول ممکن نیست یا برای تکمیل روش اول، می توان از روش سه ظرف استفاده کرد. در این روش آب آلوده و حاوی مواد جامد در ظرف اول ریخته می شود و پس از ته نشین شدن مواد جامد و کثیف به ظرف دوم و سوم منتقل می شود تا به آب تمیز تر و شفاف تر دسترسی پیدا کنیم. این روش هر چند برای جدا سازی مواد جامد مفید است، اما مدت زمان انتظاری طولانی دارد و در مبارزه با باکتری ها دچار ناکارآمدی است.
بعد از تصفیه مواد جامد، نوبت مبارزه با باکتری ها و ارگانیسم های زنده آب است. جوشاندن آب در حدی که حباب های درشت در آن تشکیل شود و آب به جنب و جوش بیوفتد (حدود ۳ دقیقه) تقریبا تمامی باکتری ها و میکروارگانیسم ها را می کشد. آب جوشیده کمی بی مزه است. برای حل این مشکل می توان آب را به شدت تکان داد تا مجددا اکسیژن گیری کند یا کمی نمک به آن افزود. تنها مشکل این روش درست کردن آتش و یافتن ظرف مناسب در شرایط بحرانی است.
در صورتی که کلر در دسترس باشد، این روش هم آب را قابل آشامیدن می کند و هم بسیاری از میکروارگانیسم ها را از بین می برد. کلر راهی ساده و موثر برای ضد عفونی کردن آب آشامیدنی است. پس از استفاده از محصول به مدت ۳۰ دقیقه، آب قابل آشامیدن خواهد بود و بسته به نوع نگه داری تا چند روز باقی می ماند.
بطری های پلاستیکی اساس استفاده از این روش هستند. با این فیلتر ساده می توانید مقدار زیادی از رسوبات و حتی میکروب های بیماری زا را حذف کنید. کافی است انتهای بطری را ببرید و آن را با لایه هایی از شن، شن و ماسه، پارچه، پنبه، و زغال پر کنید. آب فیلتر شده و تقریبا قابل آشامیدن خواهد بود.
انسانها از گذشتههای دور برای یافتن آرامش و آسودگی به دل طبیعت میزدند. از طرفی، طبیعت الهامبخشِ آثار بسیاری از بزرگان هنر و ادبیات مثل جان کیتس (John Keats)، جان میلِی (Millais)، و ترنر (Turner) بوده است. این هنرمندان و نویسندگان در طبیعت چیزی را میدیدند که ما امروزه همچنان آن را میبینیم: یعنی پناهگاهی امن، و فرصتی ناب برای فرار از هرجومرج شهر.
اما چه چیزی درباره طبیعت هست که باعث میشود همه ما (چه برونگرا باشیم، چه درونگرا) تا این اندازه نسبت به آن احساس خوبی داشته باشیم؟
طبیعت باعث شادمانی همگان میشود
مدت زیادی است که دانشمندان نسبت به تأثیرِ طبیعت بر انسانها کنجکاوند. و تمام مطالعاتِ آنها به یک نتیجه ختم میشود: طبیعت باعث آسودگی و راحتی افراد میشود.
یک توضیح احتمالی در مورد این پدیده را میتوان در نظریهی فرگشتی یک زیستشناس به نام ئی. اُ. ویلسون (E.O. Wilson) یافت. بر اساس فرضیهی زیست گرایی ویلسون، آدمها بیرون رفتن را دوست دارند، زیرا محیط بیرون جایی است که روزگاری اجداد ما در آن غذا، سرپناه، و امنیت را مییافتند. این موارد برای بقای ما ضروریاند، لذا بهطور فطری به آنها گرایش داریم.
پژوهشهای کنونی این ایده را جلوتر بردهاند و نشان دادهاند که چگونه طبیعت، با کاهش سطح استرس، میتواند روی خُلق ما تأثیر مثبت بگذارد و مجموعاً به حال خوبِ ما منجر شود.
اما طبیعت بهطور ویژه برای درونگراها آرامکننده است
خود من بهعنوان یک درونگرا، همیشه عاشق بیرون رفتن بودم. من زمانیکه استرس دارم، کلافه و ناامیدم، یا نیاز به آرامش و سکوت دارم به طبیعت پناه میبرم. دراز کشیدن روی چمنها، یا دویدن روی ماسههای کنار ساحل نوعی احساس اتصال به من میدهد که بهندرت نظیر آن را کنار آدمها تجربه میکنم.
قبلاً تصور میکردم تنها کسی هستم که چنین احساسی دارد، تا اینکه بعد فهمیدم این یک حس مشترک بین بیشتر آدمهای درونگراست. درونگراها برای شارژ دوباره نیاز به زمان دارند و طبیعت این فرصت را بهخوبی برای آنها فراهم میکند. محیط بیرون فضای امنی در اختیار آدمهایی مثل ما میگذارد که معمولاً نظیر آن را نمیتوانیم در محیطهای شلوغ با محرکهای خیلی زیاد پیدا کنیم.
بنابراین، درست است که وقت گذراندن در محیط بیرون برای همه آدمها سودمند است، اما این مسئله برای درونگراهای عاشقِ خلوت و سکوت بهطور ویژه ارزشمند است. در ادامه این مقاله، چهار دلیل را بررسی میکنیم که نشان میدهند چرا درونگراها از بودن در طبیعت لذت میبرند و در نتیجه قرار گرفتن در طبیعت برایشان سودمند است