استفاده از پارچه حداقل راه تصفیه آب است. بدین روش می توانید اغلب مواد جامد ناخالص و لارو حشرات را از آب جدا کنید. هر چه پارچه چند لایه تر و ضخیم تر باشد، تصفیه آب بهتر صورت می گیرد. پارچه های پنبه ای در این شرایط بهتر عمل می کنند، اما روند تصفیه آب را نیز طولانی تر می سازند. فراموش نکنید که برای استفاده از این روش، حتما باید از پارچه کاملا تمیز استفاده کنید. روش استفاده از پارچه به تنهایی برای تمیز کردن آب کافی نیست و برای حذف باکتری ها باید از روش های دیگر استفاده کرد. اما این روش اولین و ابتدایی ترین روش تصفیه آب در شرایط بحرانی است. این روش آسان، سریع و در دسترس است، اما آب را از نظر بیماری های عفونی و باکتریایی تمیز نمی کند.
در شرایطی که استفاده از روش اول ممکن نیست یا برای تکمیل روش اول، می توان از روش سه ظرف استفاده کرد. در این روش آب آلوده و حاوی مواد جامد در ظرف اول ریخته می شود و پس از ته نشین شدن مواد جامد و کثیف به ظرف دوم و سوم منتقل می شود تا به آب تمیز تر و شفاف تر دسترسی پیدا کنیم. این روش هر چند برای جدا سازی مواد جامد مفید است، اما مدت زمان انتظاری طولانی دارد و در مبارزه با باکتری ها دچار ناکارآمدی است.
بعد از تصفیه مواد جامد، نوبت مبارزه با باکتری ها و ارگانیسم های زنده آب است. جوشاندن آب در حدی که حباب های درشت در آن تشکیل شود و آب به جنب و جوش بیوفتد (حدود ۳ دقیقه) تقریبا تمامی باکتری ها و میکروارگانیسم ها را می کشد. آب جوشیده کمی بی مزه است. برای حل این مشکل می توان آب را به شدت تکان داد تا مجددا اکسیژن گیری کند یا کمی نمک به آن افزود. تنها مشکل این روش درست کردن آتش و یافتن ظرف مناسب در شرایط بحرانی است.
در صورتی که کلر در دسترس باشد، این روش هم آب را قابل آشامیدن می کند و هم بسیاری از میکروارگانیسم ها را از بین می برد. کلر راهی ساده و موثر برای ضد عفونی کردن آب آشامیدنی است. پس از استفاده از محصول به مدت ۳۰ دقیقه، آب قابل آشامیدن خواهد بود و بسته به نوع نگه داری تا چند روز باقی می ماند.
بطری های پلاستیکی اساس استفاده از این روش هستند. با این فیلتر ساده می توانید مقدار زیادی از رسوبات و حتی میکروب های بیماری زا را حذف کنید. کافی است انتهای بطری را ببرید و آن را با لایه هایی از شن، شن و ماسه، پارچه، پنبه، و زغال پر کنید. آب فیلتر شده و تقریبا قابل آشامیدن خواهد بود.
انسانها از گذشتههای دور برای یافتن آرامش و آسودگی به دل طبیعت میزدند. از طرفی، طبیعت الهامبخشِ آثار بسیاری از بزرگان هنر و ادبیات مثل جان کیتس (John Keats)، جان میلِی (Millais)، و ترنر (Turner) بوده است. این هنرمندان و نویسندگان در طبیعت چیزی را میدیدند که ما امروزه همچنان آن را میبینیم: یعنی پناهگاهی امن، و فرصتی ناب برای فرار از هرجومرج شهر.
اما چه چیزی درباره طبیعت هست که باعث میشود همه ما (چه برونگرا باشیم، چه درونگرا) تا این اندازه نسبت به آن احساس خوبی داشته باشیم؟
طبیعت باعث شادمانی همگان میشود
مدت زیادی است که دانشمندان نسبت به تأثیرِ طبیعت بر انسانها کنجکاوند. و تمام مطالعاتِ آنها به یک نتیجه ختم میشود: طبیعت باعث آسودگی و راحتی افراد میشود.
یک توضیح احتمالی در مورد این پدیده را میتوان در نظریهی فرگشتی یک زیستشناس به نام ئی. اُ. ویلسون (E.O. Wilson) یافت. بر اساس فرضیهی زیست گرایی ویلسون، آدمها بیرون رفتن را دوست دارند، زیرا محیط بیرون جایی است که روزگاری اجداد ما در آن غذا، سرپناه، و امنیت را مییافتند. این موارد برای بقای ما ضروریاند، لذا بهطور فطری به آنها گرایش داریم.
پژوهشهای کنونی این ایده را جلوتر بردهاند و نشان دادهاند که چگونه طبیعت، با کاهش سطح استرس، میتواند روی خُلق ما تأثیر مثبت بگذارد و مجموعاً به حال خوبِ ما منجر شود.
اما طبیعت بهطور ویژه برای درونگراها آرامکننده است
خود من بهعنوان یک درونگرا، همیشه عاشق بیرون رفتن بودم. من زمانیکه استرس دارم، کلافه و ناامیدم، یا نیاز به آرامش و سکوت دارم به طبیعت پناه میبرم. دراز کشیدن روی چمنها، یا دویدن روی ماسههای کنار ساحل نوعی احساس اتصال به من میدهد که بهندرت نظیر آن را کنار آدمها تجربه میکنم.
قبلاً تصور میکردم تنها کسی هستم که چنین احساسی دارد، تا اینکه بعد فهمیدم این یک حس مشترک بین بیشتر آدمهای درونگراست. درونگراها برای شارژ دوباره نیاز به زمان دارند و طبیعت این فرصت را بهخوبی برای آنها فراهم میکند. محیط بیرون فضای امنی در اختیار آدمهایی مثل ما میگذارد که معمولاً نظیر آن را نمیتوانیم در محیطهای شلوغ با محرکهای خیلی زیاد پیدا کنیم.
بنابراین، درست است که وقت گذراندن در محیط بیرون برای همه آدمها سودمند است، اما این مسئله برای درونگراهای عاشقِ خلوت و سکوت بهطور ویژه ارزشمند است. در ادامه این مقاله، چهار دلیل را بررسی میکنیم که نشان میدهند چرا درونگراها از بودن در طبیعت لذت میبرند و در نتیجه قرار گرفتن در طبیعت برایشان سودمند است