ظروف یکبار مصرف پلاستیکی، چرا نه؟!

گروه طبیعت گردی «اکوتور شیراز جوان» در راستای ارتقای فرهنگ حفظ و نگهداری طبیعت و با عنایت به ضررهای وافر استفاده از ظروف یکبار مصرف و تاثیرات مخرب آن بر محیط زندگی انسان تصمیم دارد در طول دوره ی زمانی مشخصی، عدم استفاده از این ظروف را سرلوحه ی برنامه های خود قرار داده و یا بجای آنها از ظروف یکبار مصرف گیاهی که قابلیت جذب سریعتر در طبیعت را دارا هستند استفاده نماید. متن زیر برای اطلاع اعضاء گروه و اطلاع از ضررهای بیشمار مواد پلاستیکی، از سایت های مربوطه استخراج و بر روی وبلاگ گروه قرار داده شده است. امید است با مطالعه ی آن و انتقال مطالب به دوستان در فرهنگ سازی این مهم، سهم به سزایی داشته باشیم. 

پلاستیک، زباله‌ایی که بازیافت نمی‌شود یکی از مواد مصنوعی که تولید آن در انواع و کاربردهای مختلف روز به روز در حال افزایش است، پلاستیک و ترکیبات پلاستیکی است.
پلاستیک که یکی از بهترین مصنوعات بشری محسوب می‌شود هم اکنون به معضل بزرگی برای محیط ‌زیست و بشر امروزی تبدیل شده‌است.

اطرافمان پر از پلاستیک شده است! به هر نقطه‌ای که می‌رویم حتی در بعضی اوقات در دل طبیعت این ماده به عنوان نشانه‌ای از حضور بشر در آنجا بر جای مانده‌ و مشکلاتی را نیز به ارمغان آورده که بارزترین آنها آلودگی‌های بصری و زیست محیطی و خسارت‌های جبران‌ناپذیر بر آب، خاک، هوا و جانداران است. پلاستیک از عمده‌ترین آلاینده‌های محیط‌زیست است. نکته ی قابل تآمل و عجیب این است که ظروف یکبار مصرف و انواع نوشابه ها را در حالی که مملو از مواد و سنگین هستند با خود به طبیعت می بریم و ظرف خالی و سبک آن را هرگز باز نمی گردانیم.

 بهتر است بدانیم ایران یکی از پنج کشور اول دنیا در مصرف ظروف یکبار مصرف است. میزان مصرف این ظروف باعث شده است تا آسیب جدی به محیط زیست وارد آید و خطراتی از این لحاظ کشور ما را تهدید کند، زیرا ۳۰۰ تا ۵۰۰ سال طول خواهد کشید تا پلاستیک ها به چرخه طبیعت باز گردند. همچنین وجود مواد نفتی در این ظروف که در مجاور چربی و گرما آزاد می شوند باعث به خطر افتادن سلامتی افراد جامعه خواهد شد.

 ازدیاد مصرف این ماده طی دو دهه اخیر به‌طور فزاینده‌ای در جهان محسوس است. براساس برآوردهای صورت گرفته همه ساله بیش از یکصد میلیون تن پلاستیک در دنیا تولید می‌شود. علت آن نیز توسعه صنایع پتروشیمی و نفت و تغییر در الگوهای مصرف بشر است. کشور ما نیز به خاطر داشتن منابع نفتی و تولیدات پتروشیمی فراوان، یکی از عمده‌ تولید‌کنندگان و به تبع مصرف کنندگان مواد پلاستیکی به شمار می‌رود. در ایران سالیانه مقادیر زیادی لوازم پلاستیکی تولید می‌شود.

 مواد پلاستیکی موادی هستند که از مولکول‌های بزرگ مواد آلی به‌طور مصنوعی و از طریق واکنش‌های ویژه تهیه می‌شوند. اکثر پلاستیک‌های معمول در بازار از فرآورده‌های نفتی و زغال سنگ تولید شده و غیرقابل بازگشت به محیط هستند. به علت سبکی وزن و عدم شکستگی و همچنین هزینه مناسب تولید، استفاده از پلاستیک امروزه بسیار رایج است.

 مواد پلاستیکی دارای ارزش حرارتی بالایی بوده و از نظر بیولوژیکی تجزیه آنها به سختی انجام می‌گیرد، باکتریها به ندرت آنها را مورد حمله قرار می‌دهند به طوری که این مواد مدت بسیار طولانی بدون تغییر در کمپوست برجای مانده و به آسانی از بین نمی روند. استفاده از این مواد در سال‌های اخیر جهت ساخت ظروف یک‌بار مصرف و... افزایش یافته است. 

ساز و کار ذاتی و درونی طبیعت و توانایی خود تنظیمی آن، نمی‌تواند بر مشکلات ناشی از آلاینده‌های نوظهوری که سنخیت چندانی با طبیعت ندارند، غلبه کند. بشر برای این که بتواند محیطی راحت و آرام برای خود بسازد، باید همواره همراه و هماهنگ با طبیعت گام برداشته و از منابع و ذخایر آن به‌طور متعادل بهره‌برداری کند